Πανελλήνια Ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας η 6 η Μαρτίου και ημέρα απολογισμού για
τις σχολικές κοινότητες ταυτόχρονα. Κατά πόσο έχει καταφέρει το ελληνικό σχολείο να
εξομαλύνει τις διαφορές των παιδιών μεταξύ τους και να τους πλαισιώνει ως υγιής
εκπαιδευτικός οργανισμός, όπου η διαφορετικότητα είναι αποδεκτή;
Σε μια εποχή που πληροφορίες αμφίβολης χρηστικότητας -ας μην πούμε ποιότητας-
διαχέονται αφιλτράριστα και προς τους μαθητές ανεξαρτήτως ηλικίας, που η
επιδραστικότητα έγινε επάγγελμα και το κυνήγι του εντυπωσιασμού στόχος ζωής και μέσο
κοινωνικής και επαγγελματικής ανέλιξης και οικονομικής ευημερίας, πώς πρέπει να τους
προσεγγίσουμε για να τους μιλήσουμε για αξίες;
Ως λαός κουβαλάμε στις πλάτες μας την πολιτισμική παρακαταθήκη του
ανθρωπισμού, όπως σμιλεύτηκε στο ελληνικό αξιακό σύστημα και μεταλαμπαδεύτηκε στο
δυτικό κόσμο μέσα από την τέχνη, τη διανόηση και τον καθημερινό βίο: η δημοκρατία και η
ελευθερία, η ισότητα και η δικαιοσύνη, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη αποτελούν ισχυρές
αξιακές δυνάμεις, που πρέπει να εφαρμόζονται έμπρακτα μέσα στη σχολική κοινότητα. Με
αυτό τον τρόπο η διαφορετικότητα λειτουργεί ως συνθήκη παρώθησης προς την ανέλιξη
μιας κοινωνικής ομάδας που γνωρίζει να αξιοποιεί τα χαρακτηριστικά κάθε μέλους, ακόμα
κι αν -κατά τα στερεότυπα- φαίνονται μειονεκτήματα, αμβλύνοντας έτσι τις
αντιπαραθέσεις.
Πέρα από το τι μπορεί να προσφέρει μια οικογένεια στα παιδιά της, το σχολείο
αποτελεί το προπύργιο της κοινωνίας. Αυτό που συμβαίνει τώρα στα σχολεία είναι αυτό
που θα συμβεί αύριο στην κοινωνία μας.
Και θα έχουμε όλοι βάλει το χεράκι μας για να
«χτιστεί» αυτό το Δημιούργημα! Πόσο πρόθυμοι είμαστε να νίψουμε τας χείρας μας;
Οι μαθητές του Γυμνασίου ΑΤΣΟΓΛΟΥ στέλνουν το μήνυμά τους κατά της
Ενδοσχολικής Βίας!
Γράφει η Παπαθανασίου Βασιλική, Διευθύντρια του Γυμνασίου Ατσόγλου
