Αν τυχόν βρεθείς να κάθεσαι στην άκρη του πάγκου του Ολυμπιακού ή στην πρώτη θέση της προεδρικής σουίτας του Καραϊσκάκη και ακούσεις εν χορώ από την εξέδρα τέσσερις πολύ συγκεκριμένες λέξεις, τότε συνήθως μονάχα ένα πράγμα ακολουθεί: μπελάδες.
«Αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό». Τέσσερις λέξεις, μια ιστορία. Όποτε το Καραϊσκάκη το ανασύρει με αποδέκτες διοίκηση, προπονητή και παίκτες, οι εξελίξεις, αποδεδειγμένα, περιμένουν στη γωνία. Ένα σύνθημα που για τον κόσμο του Ολυμπιακού την τελευταία δεκαετία συνήθως αποτελεί τη σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι για τα όσα η ομάδα παρουσιάζει στον αγωνιστικό (και όχι μόνο) χώρο. Άλλωστε δεν ακούγεται συχνά και μονάχα όταν πια έχει στερέψει η υπομονή και των… γαϊδάρων. Όταν δε μάλιστα και οι τέσσερις άκρες του γηπέδου το φωνάζουν αυθόρμητα με όλη τους τη δύναμη, όπως στον επαναληπτικό με τη Ντνίπρο το βράδυ της Πέμπτης, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι δεν πρόκειται περί μιας… κακομαθημένης μερίδας της ερυθρόλευκης εξέδρας: η κατάσταση στο Λιμάνι είναι πλέον δύσκολη. Για όλους…
Αυτές οι τέσσερις λέξεις ακούστηκαν για πρώτη φορά στο Καραϊσκάκη πριν οκτώ περίπου χρόνια και έκτοτε, όποτε έχουν δονήσει τις εξέδρες του φαληρικού γηπέδου έχουν… προαναγγείλει ραγδαίες εξελίξεις: μία απόλυση προπονητή που είχε οδηγήσει την ομάδα σε ένα από τα πιο εύκολα και εμφατικά νταμπλ της Ιστορίας της, δύο απολύσεις αήττητων προπονητών μέχρι τη μέρα που αποχαιρέτησαν, ένα τέλος εποχής σε διοικητικό επίπεδο και ένα τεράστιο οικονομικό άνοιγμα σε βάθος χρόνου διετίας εν μέσω της κορύφωσης της οικονομικής κρίσης, προκειμένου να στηριχθεί ένας προπονητής ο οποίος τελικά αποφασίστηκε πως… δεν κάνει! –
Θυμηθείτε με τη βοήθεια του njoy τις περιπτώσεις που ακούστηκε το συγκεκριμένο σύνθημα και τι ακολούθησε.
2006-07: Η 2η χρονιά Σόλιντ Την περίοδο 2005-06 ο Τρόντ Σόλιντ οδηγεί τον Ολυμπιακό σε ένα πανεύκολο και ταυτόχρονα εμφατικό νταμπλ, όμως τερματίζει στην τέταρτη θέση του ομίλου του στο Champions League με μόλις 4β. απέναντι σε Ρεάλ Μαδρίτης, Λιόν και Ρόζενμποργκ. Το επόμενο καλοκαίρι, ο πανευτυχής από την εικόνα της ομάδας στις εγχώριες διοργανώσεις, Σωκράτης Κόκκαλης, προαναγγέλλει μεταγραφές προκειμένου να στηρίξει τον στόχο της «πορείας στην Ευρώπη». Ο Νορβηγός του ζητάει για την άμυνα έναν εκ των Ζουάν, Σίμουνιτς, Μπορντόν ή Σκιλασί, ο Κόκκαλης του φέρνει Ουαντού – Ζούλιο Σέζαρ, οι οποίοι βρίσκονταν στο τέλος μιας λίστας με καμιά 50αριά ονόματα στόπερ. Ξεπουλά τον Γιάγια Τουρέ στη Μονακό και μετά από δύο μήνες με το όνομα του Ζε Ρομπέρτο στα πρωτοσέλιδα ως υποψήφιου αντικαταστάτη, τελικά έρχεται κάποιος Μάρκο Νε ως ελεύθερος από τη Μπέβερεν. Αποκτώνται επίσης Μπόρχα, Ντομί, Ζεβλάκοφ, Σίκοφ, Μπούτινα και τον χειμώνα ο Τοροσίδης. Η συνέχεια γνωστή και αναμενόμενη. Νέο στραπάτσο στο Champions League με εντός έδρας «τεσσάρα» (2-4) από τη Βαλένθια στην πρεμιέρα των ομίλων και τον κόσμο που άκουγε όλο το καλοκαίρι για πορείες και μεταγραφές, να βλέπει νωρίς μια ακόμη χρονιά να πηγαίνει χαμένη. Το «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό» ακούγεται για πρώτη φορά με το τελικό σφύριγμα εκείνης της αναμέτρησης. Η συνέχεια στον όμιλο (με Βαλένθια, Σαχτάρ, Ρόμα) είναι ανάλογη με την περσινή σεζόν. Τελικός απολογισμός: τρεις ισοπαλίες, τρεις ήττες και ένα ακόμη ευρωπαϊκή «πορεία» που ολοκληρώνεται χειμώνα. Χωρίς μεταγραφές ουσίας και με ένα ρόστερ γερασμένο πλην όμως αρκετά ποιοτικό, ο Σόλιντ κουνάει μαντήλι τέλος Δεκέμβρη, αφήνοντας την ομάδα πρώτη με 5β. διαφορά. Ο Κόκκαλης που έχει ακούσει ήδη το «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό» και το «ξύπνα Σωκράτη και άκου την 7, ομάδα για να κάνεις, χρειάζονται λεφτά» αγνοεί το ότι ο αποδέκτης των συνθημάτων δεν είναι ο Νορβηγός αλλά ο ίδιος και κατά την προσφιλή του τακτική βρίσκει τον αποδιοπομπαίο τράγο στην άκρη του πάγκου.
2009-10: Κετσπάγια, Ζίκο, Μπάντοβιτς, Κόκκαλης Μακράν η χειρότερη σεζόν στη σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού, η οποία σηματοδότησε το τέλος της εποχής Κόκκαλη και την αυγή της επόμενης με τον Βαγγέλη Μαρινάκη στο τιμόνι. Με το χειρότερο ρόστερ των τελευταίων δύο δεκαετιών, τρεις αλλαγές προπονητών (Κετσπάγια, Ζίκο, Μπάντοβιτς) και εμφανίσεις για γέλια και για κλάματα, ο τίτλος κατέληξε εύκολα στον Παναθηναϊκό. Το Καραϊσκάκη έβραζε σε κάθε παιχνίδι αφού από «κάστρο» είχε μετατραπεί σε… κέντρο διερχομένων, με τους «ερυθρόλευκους» να χάνουν από ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και να φέρνουν ισοπαλίες με Καβάλα, Ηρακλή, Γιάννινα και Ξάνθη, πριν καταλήξουν στην 5η θέση μετά από το… βασανιστήριο των play-off. Η αρχή της σεζόν βρήκε στον ερυθρόλευκο πάγκο των Τιμούρ Κετσπάγια, ο οποίος αντικατέστησε τον δημοφιλή Ερνέστο Βαλβέρδε, έχοντας μάλιστα αποκλείσει τον προκάτοχό του ως προπονητής της Ανόρθωσης στα προκριματικά του Champions League της περασμένης περιόδου. Στις 27 Μαΐου 2009, κατά την παρουσίασή του, ο Σωκράτης Κόκκαλης δηλώνει: «Θέλω να κατακρίνω αυτούς που ήδη κρίνουν σε διάφορα ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες, χωρίς να έχουν δει ακόμα τίποτα. Περιμένετε και θα δείτε. Θα πρέπει όλος ο κόσμος όπως και η διοίκηση να στηρίξουν το νέο προπονητή. Θα πρέπει να τον στηρίξουμε και είμαι βέβαιος ότι έχει όλα τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να γίνει ένας προπονητής που θα στεριώσει στον Ολυμπιακό και θα προσφέρει στον κόσμο όχι μόνο πρωταθλήματα αλλά και εκείνο που θέλουμε να βλέπουμε, ένα σύγχρονο, δυνατό και ωραίο ποδόσφαιρο, ειδικά όταν παίζουμε στο Καραϊσκάκη». Το αξεπέραστο ρεκόρ του Κετσπάγια Ο Γεωργιανός σπάει κάθε ρεκόρ προηγούμενης… προπονητοφαγίας, αφού απολύθηκε μετά από έξι επίσημα ματς χωρίς να έχει γνωρίσει ήττα. Εν μέσω κλίματος αμφισβήτησης από τους παίκτες, προετοιμασίας που «βγαίνει» με δανεικούς και παίκτες της ομάδας Νέων και μεταγραφές που αργούν χαρακτηριστικά, η σεζόν ξεκινά με δύο προκριματικούς γύρους του Champions League. Ο Ολυμπιακός αποκλείει στον πρώτο τη Σλόβαν Μπρατισλάβας με δύο νίκες 2-0 και στα play-off αντιμετωπίζει το θηρίο από τη Μολδαβία ονόματι Σέριφ. Νικά 2-0 εκτός έδρας όμως ο επαναληπτικός του Καραϊσκάκη είναι μια από τις πιο… επίπονες για τα μάτια διαδικασίες στις οποίες έχει υποβληθεί το κοινό του. Ο Μήτρογλου χαρίζει τη νίκη στο 82′ όμως το «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό» καλωσορίζει τον Τιμούρ Κετσπάγια στην… Ολυμπιακή πραγματικότητα. Στο πρωτάθλημα οι «ερυθρόλευκοι» ξεκινούν με εκτός έδρας νίκη στη Λάρισα και μέχρι το επόμενο επίσημο ματς, δέχονται μια ιστορική «πεντάρα» (5-0) στην Κρήτη, σε φιλικό ματς για τα 80 χρόνια ζωής του Εργοτέλη. Εν μέσω διαρροών για κακές σχέσεις του Κετσπάγια με πολλούς παίκτες του, έρχεται η επόμενη αγωνιστική με εντός έδρας ματς απέναντι στη νεοφώτιστη Καβάλα στις 12 Σεπτεμβρίου. Μέχρι το 85ο λεπτό, ο κόσμος στηρίζει την ομάδα όμως κάπου εκεί η υπομονή στερεύει. Ένα μακρόσυρτο «Ερνέστο Βαλβέρδε» και το «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό» ξανά, σπάνε τα προηγούμενα ρεκόρ… ντεσιμπέλ του Καραϊσκάκη μετά το τελικό 0-0. Ο Κόκκαλης «καθαρίζει» τον αήττητο σε έξι επίσημα ματς Κετσπάγια τρεις μέρες μετά.
Ο… χαλαρός Ζίκο Τη σκυτάλη από τον Γεωργιανό παίρνει ο Ζίκο, ένα από τα κορυφαία «δεκάρια» στην Ιστορία στα νιάτα του μαν, αλλά και που κατείχε λίγα πράγματα από σύγχρονη προπονητική. Ο Βραζιλιάνος αντιμετώπιζε τη ζωή του προπονητή με μια γενικότερα χαλαρή διάθεση, με το… εννιαήμερο ρεπό που χορήγησε για τις γιορτές του 2010 να αφήνει εποχή στου Ρέντη. Σε κάθε περίπτωση, ο Κόκκαλης του έδωσε τα κλειδιά και αυτός κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα στην πρόκριση στους «16» του Champions League. Στο πρωτάθλημα στο ίδιο διάστημα όμως, ο Ολυμπιακός πέταξε 12 βαθμούς τον χειμώνα και έμεινε 7β. πίσω από τον Παναθηναϊκό. Τελικά και αυτός κούνησε μαντήλι στις 19 Ιανουαρίου, με τον Κόκκαλη να ορίζει διάδοχο τον Μπόζινταρ Μπάντοβιτς, με τον Ανδρέα Νινιάδη στο πλευρό του. Εντίνιο και… νέα όνειρα 24/1/2010: Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 0-1 στο Καραϊσκάκη, λίγες μέρες μετά την απομάκρυνση Ζίκο. Ο Εντίνιο πετυχαίνει το γκολ της νίκης, ο «Δικέφαλος» έχει άλλα δύο δοκάρια και το κοινό στο Καραϊσκάκη ξεσπάει ξανά. «Αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό», «κοίτα πως κατάντησες τον Ολυμπιακό», «Σωκράτη ξύπνα και άκου την 7, ομάδα για να φτιάξεις χρειάζονται λεφτά» και «Ερνέστο Βαλβέρδε» είναι μονάχα ορισμένα από όσα ακούγονται στο Φάληρο.
Τέλος εποχής Κόκκαλη
Λίγους μόλις μήνες μετά το τέλος μιας σεζόν που ο Ολυμπιακός παρουσίασε στο κοινό του μια ομάδα-μοντέλο επί Βαλβέρδε, οι «ερυθρόλευκοι» θυμίζουν καρικατούρα του πρόσφατου εαυτού τους. Η κριτική είναι πολλές φορές πέραν του δέοντος σκληρή, ο Κόκκαλης ακούει τα εξ αμάξης με κάθε ευκαιρία και τα λαϊκά δικαστήρια είναι πλέον ο κανόνας στην εξέδρα. Όλα αυτά συνεχίζονται και στα μαρτυρικά για τον Ολυμπιακό play-off, με την ομάδα να παραπαίει, τερματίζοντας 5η. Ο Σωκράτης Κόκκαλης σύντομα ανακοινώνει την πρόθεσή του να παραχωρήσει τον σύλλογο, έπειτα από 17 χρόνια παντοκρατορίας του, στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Αν δεν το είχε αποφασίσει ως ��ις 12 Μαΐου, όσα συνέβησαν στο Καραϊσκάκη στην ήττα 1-0 από τον ΠΑΟΚ για την προτελευταία αγωνιστική των play-off, σίγουρα τον έπεισαν πως ήταν καιρός να κάνει πίσω. Ξύλο, χημικά, καρέκλες, πέτρες, σπασμένα καθίσματα, φωτιές και αρκετοί τραυματισμοί συνέθεσαν το σκηνικό της «ερυθρόλευκης» παρακμής. Το «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό» ήταν ότι πιο ήπιο ακούστηκε εκείνη την ημέρα
2012-13: Ο Ζαρντίμ, ο Μίτσελ και τα 34 εκ. ευρώ Η δεύτερη θητεία του Βαλβέρδε έχει ολοκληρωθεί και πλέον τις τύχες του Ολυμπιακού έχει αναλάβει ο Πορτογάλος, Λεονάρντο Ζαρντίμ. Τα αποτελέσματα είναι καλά, η ομάδα πρώτη και αήττητη στο πρωτάθλημα, έχει προκριθεί στην επόμενη φάση του Europa League, όμως η γενικότερη εικόνα της και το φουλ αμυντικό αγωνιστικό πλάνο του νέου προπονητή προκαλούν γρήγορα γκρίνια στην εξέδρα (και τη διοίκηση). Κατά την 6η αγωνιστική, σε ένα εντός έδρας 1-0 επί του Αστέρα Τρίπολης, κομμάτι της εξέδρας φωνάζει ξανά το «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό». Τελικώς, στις 19 Ιανουαρίου 2013 ο Ζαρντίμ απομακρύνεται από τον Ολυμπιακό όντας αήττητος στο πρωτάθλημα και έχοντας προκριθεί στους «32» του Europa League. Η αλλαγή του προπονητή δεν βελτίωσε άμεσα τον Ολυμπιακό. Ο Μίτσελ είχε στη διάθεσή του πίστωση χρόνου ως το καλοκαίρι και μοιραία λίγους μήνες για να δουλέψει χωρίς άγχος. Ο Ολυμπιακός χάνει στο Καραϊσκάκη 3-2 από τον Ατρόμητο στις 3 Φεβρουαρίου, δύο μέρες μετά την ανακοίνωση της πρόσληψης του Ισπανού, σε ένα παιχνίδι που στον πάγκο είναι ως υπηρεσιακός ο Αντώνης Νικοπολίδης. Μερίδα των οργανωμένων φωνάζει ξανά το εν λόγω σύνθημα.
Η πραγματική «πρώτη» του Μαρινάκη
Στις περασμένες δύο περιπτώσεις, το σύνθημα ακούγεται μονάχα από μικρή μερίδα της εξέδρας. Με τον Μίτσελ στον πάγκο πια, κόντρα στη Λεβάντε για το Europa League, το Καραϊσκακη φωνάζει μαζικά ότι ονειρεύεται αλλιώς τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά επί Βαγγέλη Μαρινάκη. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν χάσει με κάτω τα χέρια 3-0 στην Ισπανία και στη ρεβάνς χάνουν επίσης εύκολα με 1-0. Όλο το γήπεδο εκφράζει έντονα την δυσαρέσκειά του στο ημίχρονο αλλά και μετά το τέλος της αναμέτρησης, αφού βλέπει ότι η τακτική του Κόκκαλη με τους προπονητές συνεχίζεται και δεν είναι για καλό της ομάδας. Κατά την έξοδό του από το γήπεδο, ο Μαρινάκης αναγνωρίζει με δήλωσή του ότι ο κόσμος έχει δίκιο και συμφωνεί μαζί τους: «Και εγώ αλλιώς ονειρεύομαι τον Ολυμπιακό» είπε, δίνοντας το στίγμα του για την επόμενη μέρα.
«Έκανες τον Θρύλο ΑΕΚάκι…» Εάν το ματς με τη Λεβάντε ήταν η αρχή, οι αποδοκιμασίες έγιναν ακόμη πιο έντονες στο εντός έδρας 1-1 με τον Παναθηναϊκό τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, για το πρωτάθλημα. Ο Μήτρογλου ισοφαρίζει το γκολ του Φιγκερόα στο τέλος, όμως το Καραϊσκάκη ξεσπά και πάλι με αποδέκτη τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Ακούγεται για πρώτη φορά το «έκανες τον Θρύλο ΑΕΚάκι, Μαρινάκη, Μαρινάκη» και επαναλαμβάνεται το κλασικό πλέον «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό». Το μενού περιλαμβάνει επίσης hit όπως το «βγάλτε τις φανέλες και φύγετε από δω» και το «που ‘σαι Σωκράτη, οέο που ‘σαι Σωκράτη».
Κάπου εκεί, είναι που ο Μαρινάκης αποφασίζει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να στηρίξει τον Μίτσελ και να του δώσει τα μέσα για να φτιάξει ξανά από το μηδέν την ομάδα. Εν μέσω οικονομικής ύφεσης και με την ΠΑΕ Ολυμπιακός να έχει τεράστιες ζημιές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο, για τις σεζόν 2013-14 και 2014-15 ο Ολυμπιακός πληρώνει μόνο για αγορές ποδοσφαιριστών 33,4 εκ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται συμβόλαια, εφορία, πριμ και όλα τα υπόλοιπα έξοδα της ομάδας. Όλα αυτά φυσικά μέχρι ο Μαρινάκης να αποφασίσει πως ο Μίτσελ δεν είναι… ιδανικός.
Και τώρα τι;
Το βράδυ της Πέμπτης, ο Ολυμπιακός γνώρισε έναν ακόμη ευρωπαϊκό αποκλεισμό μετά από απογοητευτική παρουσία σε διπλές αναμετρήσεις. Ο κόσμος αποδοκίμασε ξανά και μάλιστα έντονα, με αποδέκτες όχι μόνο τα εύκολα θύματα, τον προπονητή και τους παίκτες αλλά και αυτόν που κάνει κουμάντο στον σύλλογο. Πλέον, όποιος μπορεί να υποστηρίξει με σιγουριά ότι μπορεί να μαντέψει τις εξελίξεις, τότε προφανώς έχει… κληρονομικό χάρισμα. Για Ολυμπιακό μιλάμε, όπου τα πάντα είναι φλου και ρευστά ακόμη και την πιο ήσυχη μέρα του κόσμου. Το πως θα αντιδράσει η διοίκηση είναι άγνωστο, όπως και το τι θα σχεδιάσει για το άμεσο μέλλον με τον Βίτορ Περέιρα (;) στον πάγκο. Άλλωστε τα καθαρά αγωνιστικά, δεν είναι τα μοναδικά ζητήματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει πολύ σύντομα ο Βαγγέλης Μαρινάκης…
– See more at: http://www.sdna.gr/gr/afieromata/arthro/18855/to-sunthima-pou-dromologei-exelixeis/#sthash.8p3KBbgc.dpuf