Δύο ιστορικές συμφωνίες, μία μεταξύ των ΥΠΟΙΚ των G7 και μία ανάμεσα στα κορυφαία όργανα της ΕΕ για τη φορολογική διαφάνεια και έναν ενιαίο παγκόσμιο συντελεστή, φιλοδοξούν να τερματίσουν τα προνόμια πολυεθνικών όπως η Amazon, η Google και η Apple – Παρόλ’ αυτά, η Amazon ίσως έχει ήδη ξεγλιστρήσει
Σαν «ιστορικές» χαρακτηρίζονται ήδη, προτού τεθούν σε πρακτική εφαρμογή και αποτιμηθεί η αποτελεσματικότητά τους, οι δύο πρόσφατες συμφωνίες σχετικά με τη φορολόγηση των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Η πρώτη συμφωνία είναι μεταξύ των κορυφαίων θεσμικών οργάνων της ΕΕ και αφορά στη φορολογική διαφάνεια, δηλαδή την υποχρέωση των πολυεθνικών να φορολογούνται κατά χώρα όπου καταγράφουν κερδοφορία και όχι μόνο στο κράτος όπου δηλώνεται η έδρα τους.
Η δεύτερη συμφωνία υπογράφηκε μεταξύ των υπουργών Οικονομικών των G7, ήτοι των ισχυρότερων εθνικών οικονομιών της υφηλίου (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς). Αφορά σε μια παγκόσμια φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία αναλύεται σε δύο πυλώνες: α) Ο πρώτος ταυτίζεται σχεδόν με τη συμφωνία της ΕΕ για την κατά χώρα φορολόγηση και ο β) θέτει ως ελάχιστο φορολογικό συντελεστή επιχειρήσεων το 15%.
Πιο συγκεκριμένα, βάσει του πρώτου πυλώνα της συμφωνίας των G7, κάθε κράτος θα μπορεί να φορολογήσει πολυεθνικές εταιρείες με 20% επί των εσόδων τα οποία παράγονται στην επικράτειά του, υπό την προϋπόθεση ότι το περιθώριο κέρδους της εκάστοτε επιχείρησης είναι από 10% και άνω.
