Έχει το δικαίωμα, ως Υπουργός, με μια υπουργική Απόφαση, που αφορά τα Προγράμματα ή τα Βιβλία των Θρησκευτικών, να παραβιάζει και στην ουσία καταργεί το Σύνταγμα(άρθρο 16 παρ. 2), την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα δικαιώματα του Ανθρώπου και τον -σε εφαρμογή του Συντάγματος ισχύοντα- εκπαιδευτικό νόμο 1566/1985 ο οποίος, μάλιστα, προβλέπει ότι η παιδεία υποβοηθά τους μαθητές «να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης»;
Έχει το δικαίωμα, ως Υπουργός, να αγνοεί το ευρωπαϊκό δίκαιο και να μην λαμβάνει υπόψη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 20ής Ιουλ. 2007 (υπόθεση Folgero κατά Νορβηγίας), η οποία καταδικάζει τη Νορβηγία, διότι εισήγαγε στα δημόσια σχολεία ύλη μαθήματος θρησκευτικών, όμοια με την του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας, δηλαδή ύλη πολυθρησκευτική;
Γιατί παραβιάζει εν γνώσει του, με το νέο πολυθρησκειακό Πρόγραμμα και τους φακέλους για το μάθημα των Θρησκευτικών το άρθρο 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο επιβάλλει στα Ευρωπαϊκά Κράτη την υποχρέωση να εισάγουν ύλη μαθήματος Θρησκευτικών, σύμφωνη προς τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων;
