Η φράση υποτίθεται ότι σημαίνει «Όπως η αυγή, γιε μου να είσαι πάντα» και υποτίθεται ότι αποδεικνύει την «ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας». Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Είναι μια κατασκευασμένη φράση, δηλαδή δεν υπάρχει καταγεγραμμένη σε κανένα αρχαίο κείμενο.
Όποιος έχει στοιχειώδη γνώση Αρχαίων Ελληνικών γνωρίζει ότι αφ’ ενός η συγκεκριμένη φράση δεν απαντάται πουθενά στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και αφ’ ετέρου είναι εφεύρημα κάποιου που την κυκλοφόρησε μέσω FB και δεν θα έβγαζε κανένα νόημα.
Η Ελληνική γλώσσα απεχθάνεται τη χασμωδία, την εκφορά δηλαδή συνεχών φωνηέντων και κάνει το παν για να την απαλείψει.
Για το λόγο αυτό υπάρχουν τα γλωσσικά φαινόμενα της έκθλιψης, της κράσης και της συγκοπής τόσο στην Αρχαία, όσο και στη Νέα Ελληνική.
Επιπλέον ο αγράμματος που δημιούργησε αυτό το έκτρωμα, δεν γνώριζε ότι η Ιώ ήταν ερωμένη του Δία, κόρη του Ινάχου την οποία καταδίωξε απηνώς η Ήρα, ενώ η αυγή είναι η Τιτανίδα Ηώς, κόρη του Υπερίωνα και αδελφή του Ήλιου.
Επίσης γραμματικά και συντακτικά είναι λάθος, καθώς η αναφορική αντωνυμία “οία” ενώ είναι γένους θηλυκού αντιστοιχίζεται σε αρσενικό δηλαδή στο “υιέ”. Επί πλέον το “ει” είναι β’ ενικό πρόσωπο Ενεστώτα Οριστικής του ρήματος “ειμί” ενώ θα έπρεπε να είναι σε Υποτακτική ή καλύτερα σε Ευκτική. Δηλαδή “είης”
. Άρα η φράση θα ήταν “Οίος Ηώς, Υιέ Αεί (Αίεν) Είης”. Από κει και πέρα έχουμε και αρνητές της Γραμματικής και του Συντακτικού. Συμβαίνουν…
Αν την ψάξετε δεν θα την βρείτε πουθενά πριν το 2013, που την χρησιμοποίησε και ο τότε υπαρχηγός του Σώρρα, Εμμανουήλ Λαμπράκης, για πρόλογο σε μια ομιλία του. Δείτε το παρακάτω αποκαλυπτικό βίντεο.
Η απάντηση είναι ένωση πηγών από ellinika hoaxes και Κωνσταντίνου Τσαπάρα
φιλε μου, ειναι σαφες οτι δε γνωριζεις που τελειωνει η ιλιαδα και τι αναφερεται στην οδυσσεια, οποτε και το ασχετο σημειωμα σου. σαφεστατα το συντακτικο της ελληνικης γλωσσης δεν το κατεχεις κι αν ετυχε να περασεις απο καποια φιλοσοφικη σιγουρα δεν τοκανες γιατι αγαπησες τη γλωσσα! ο,τι γραφεις τοχουν γραψει και τα “ανεξαρτητα” χοαξ του σορος- που δεν ειναι σωρας. εχετε μαθει να χαριζετε σε καραγκιοζηδες στυλ σωρρα η χρυσης αυγης την ελλαδα ωστε ν απεμποληθει απο τους ελληνες πουχουν κοκορου γνωση, οπως η αφεντια σου. διαβασε λιγο περισσοτερο πριν ξαναγραψεις γιατι εκτιθεσαι. και μαθε τις παραδοσεις της σπαρτης, λογικα θα ξερεις που να ανατρεξεις.
Και φιλόλογοι επιβεβαιώνουν τα γραφόμενα. Το αντίστοιχο αυτής της φράσης είναι να πω
Το κνς κλ σ
Και να λέω ότι μόνο στα Ελληνικά μπορείς να γράψεις
Τι κάνεις καλά είσαι χωρίς φωνήεντα.
Όπως είδατε πάντως αναρτήθηκε το σχόλιο σας.
Φίλε μου δεν ξέρεις τι λες… Και αφού είναι πηγή από ellinika hoaxes, τώρα μας έπεισες. Μάθε πρώτα…
Η φράση: «Οἷα ἠὼ, ὦ υἱέ, ἀεὶ εἶ» (μτφρ.: «σαν την αυγή, γιέ μου, είσαι πάντα») είναι ορθή ΚΑΙ γραμματικά ΚΑΙ συντακτικά! Το τελευταίο «εἶ», δεν είναι ευχετική ευκτική) γιατί αν ήταν τέτοια, θά γραφόταν «εἰῃς» (= εἴθε να είσαι, μακάρι να είσαι)! Αν ήταν υποτακτική, τότε θα ήταν: «ᾖς»! Το «εἶ», εδώ, είναι οριστική και δηλώνει μια διαπίστωση, μια πραγματικότητα: η μάνα διαπιστώνει πως ο γιος της είναι γερός, δυνατός σαν τη σφριγηλή και πολλά υποσχόμενη αυγή! Το «Οἷα», δεν είναι αναφορική αντωνυμία, αλλά επίρρημα (= όπως, σαν, με τέτοιο τρόπο)!
Οι αρχαίες μητέρες, οι παλιές γιαγιάδες, δεν ασχολούνταν με την τεχνητή νοημοσύνη και τα φύλα … ! Ήθελαν τα παιδιά τους πάντα υγιή και παλληκάρια για να μπορούν να πολεμούν για την πατρίδα! Σαν την αυγή που είναι γεμάτη σφρίγος, όχι σαν εμάς τους αποχαυνωμένους ψευτοδιανοούμενους … !
Αυτό είναι το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας που εμείς καταστρέψαμε, δυστυχώς, καταργώντας τα αρχαία ελληνικά! Τώρα, αν κάτι δεν είναι καταγεγραμμένο (που κι αυτό ΔΕΝ είναι σίγουρο), δεν σημαίνει πως δεν ειπώθηκε ποτε, γιατί δεν σημαίνει (και δεν είναι λογικό), ότι κάτι που δεν είναι καταγεγραμμένο, αυτό δεν συνέβη! (;)Δήλαδή τα πάντα που συνέβησαν στην αρχαιότητα, είναι και καταγεγραμμένα; Κύριε ελέησον … !
Επίσης, το όνομα «Ἠὼ» συναντάται και ως «Ἠὼς», για την Αυγή! Οπότε το «Ἠώ», ισχύει και ως αιτιατική και ως ονομαστική (ἡ Ἠώ, τῆς Ἠοῦς, τῇ Ἠί, τὴν Ἠώ, ὦ Ἠώ)!
Όσον αφορά στη χασμωδία που αναφέρει το άρθρο, η αρχαία ελληνική γλώσσα ΠΟΤΕ δεν συναιρεί τις συλλαβές, ενώ, αντίθετα η νέα ελληνική (που είναι «”εξελιγμένη”» γλώσσα(;?!) τις συναιρεί (συγκοπή, έκθλιψη, απαλειφή, κράση κ.λπ.).
Χριστόφορος Τσαγγαρίδης
Λευκωσία, ΚΥΠΡΟΣ
Ευχαριστούμε για το πολύ ενδιαφέρον σχολιο