Αν εξαιρέσω την έκθεση Κορινθία που ήταν αφορμή να γίνει ρεπορτάζ, κυρίως σχετικό με τις αγωνίες του επιχειρηματικού κόσμου, υπάρχει ουσιαστική σιωπή ιχθύος στα αυτοδιοικητικά. Ειδήσεις παράγουν τα γεγονότα και οι πολιτικοί αλλά κάτι τέτοιο δεν υπάρχει για τουλάχιστον ένα μήνα.
Αντιθέτως υπήρξαν γραφικές φωνές που χρησιμοποιούνται για να χτυπήσουν πολιτικά την έκθεση του επιμελητηρίου και να παράγουν ειδήσεις εκεί που δεν υπάρχουν και φυσικά ουδείς ασχολήθηκε. Υπήρξαν και συνεχίζονται οι δημοσιογραφικές και παραπολιτικές απόψεις, κείμενα και σχόλια που προσπαθούν να παράγουν επίσης ειδήσεις οι οποίες απλώς δεν υπάρχουν. Η ίδια παραπολιτική παραγωγή απόψεων γίνεται στα κοινωνικά δίκτυα από ανώνυμα και δημοσιογραφικά χέρια πλην όμως όλα είναι φαντασίες, σενάρια, υποθέσεις, κακιούλες, προσωπική εκτονωσούλα, με άλλα λόγια πλάκα.
Τι συμβαίνει άραγε; Λύθηκαν όλα τα προβλήματα; Εξαντλήθηκε η αντιπολίτευση; Ολοκληρώθηκε η υλοποίηση του μεγαλειώδους προγράμματος της δημοτικής αρχής; Ξέμεινε από προτάσεις η αντιπολίτευση; Περιμένουν όλοι με αγωνία τις αμερικάνικες εκλογές και σταμάτησαν να ασχολούνται με τον δήμο;
Είναι τελείως προφανές ότι από την πλευρά της δημοτικής αρχής και των συνεργαζόμενων δημοσιογραφικών φίλων, υπάρχει προσπάθεια παραγωγής παραπολιτικής ώστε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες που στρίμωξαν τον δήμαρχο το καλοκαίρι. Ένα συνηθισμένο παιχνίδι αποπροσανατολισμού για να ξεχαστούν οι αστοχίες και να αποκατασταθεί το προφίλ του δημάρχου. Παράλληλα έχει επιβληθεί σιγή ασυρμάτου για τα θέματα όπου υποτίθεται γίνεται διαβούλευση (πχ Περιβολάκια) ώστε σε λίγους μήνες να ανακοινωθεί το τέλος της διαβούλευσης και να καταγγελθεί η απουσία προτάσεων της αντιπολίτευσης. Σα να ξαναβλέπω ελληνική ταινία για 52η φορά.
Από τη πλευρά της μειοψηφίας παρατηρείται επικοινωνιακή και αντιπολιτευτική κοιλίτσα και όλα δείχνουν «Καλά Χριστούγεννα». Χαλαρό αντιπολιτευτικό άγγιγμα σε μία σειρά από ζητήματα και εσπρέσο φρέντο στη Κολοκοτρώνη παρέα με φίλους από τον αντίθετο συνδυασμό.
Οι ενεργοί πολίτες, η πλατεία Περιβολάκια και λοιποί αντιστασιακοί και ανεξάρτητοι έχουν χαθεί και η ζωή συνεχίζεται με δήθεν ρεπορτάζ τύπου Εσπρέσο για διάφορους που βαφτίζονται παράγοντες της τοπικής πολιτικής αλλά δεν τους ενοχλεί λίγη δημοσιότητα.
Μέσα στην πολιτική ανυπαρξία έχουμε και μερικές μηνύσεις και αυτόφωρα αλλά πάλι μεταξύ δημοσιογράφων και δημοσιολόγων που αποδεικνύει και πάλι ότι η μπουρδολογία, η δήθεν είδηση και το παρασκήνιο έχουν αντικαταστήσει την ουσία της πολιτικής. Για να φτάνουν άνθρωποι στα δικαστήρια, αν μη τι άλλο, κάποια ανοησία έχει γραφτεί ή ειπωθεί που να στοιχειοθετεί έστω κάτι ελάχιστο να πεις δημόσια για να εξηγήσεις γιατί διώκεις ή διώκεσαι. Είναι όμως πολύ πιθανό έως απολύτως σίγουρο ότι η μπουρδολογία προέρχεται από τον άλλο εαυτό της πολιτικής, εκείνον που υπηρετεί η δημοσιολογία και η επαγγελματική δημοσιογραφία και όχι η επίσημη πολιτική. Αυτό δεν θα κριθεί ποτέ ούτε σε δικαστήρια ούτε σε κάλπη.
Είναι η πολιτική ηλίθιε και μάθε να ζεις μαζί της αλλιώς θα σε καταπιεί.
Θ.Τ
