Φυτό με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μελισσοκομική μιας και συνδράμει στην ανάπτυξη των σμηνών. Ο Ασφόδελος (Asphodelus Aestivus) είναι πολυετές, βολβώδες φυτό που συναντάται κυρίως σε λιβάδια και άγονες, έρημες, πετρώδεις τοποθεσίες.
Ο Ασφόδελος ή σπερδούκλα (επιστ. ονομ. Asphodelus ramosus),
ανήκει στην οικογένεια Liliaceae (Λειριοειδή)
και κατανέμεται σ’ όλη την περιοχή της Μεσογείου,
καθώς και σ’ όλη την Ελλάδα (υπάρχουν επίσης άλλα 3 είδη στην Ελλάδα:
A. albus, A. fistulosus, A. tenuifolius). Ο βλαστός διακλαδίζεται στην κορυφή.
Τα πέταλα του άνθους είναι λευκά με μια επιμήκη νεύρωση στη μέση, χρώματος μοβ ή μερικώς μοβ.
Ανθίζει από Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο. Ο ασφόδελος έχει μεγάλη ικανότητα να αντιμετωπίζει την ξηρασία,
τις υψηλές θερμοκρασίες ακόμη και τις χαμηλές εδαφικές υγρασίες.
Ο όρος «έρημος ασφοδέλων» έχει χρησιμοποιηθεί προκειμένου να χαρακτηρίσει τα οικοσυστήματα
που κυριαρχούνται από ασφόδελους και θεωρούνται ως ερημοποιημένα ή ημιερημικά συστήματα.
Στην ελληνική μυθολογία ο ασφόδελος συνδέεται με τους νεκρούς και τον κάτω κόσμο.
Ο Όμηρος στην Οδύσσεια αναφέρει ότι οι ψυχές των νεκρών στον Άδη πήγαιναν σε «ασφοδελόν λειμώνα»
όπου και τρέφονταν με τις κονδυλώδεις ρίζες του.
Πληροφορίες, από την απέραντη βιβλιογραφία του διαδικτύου.
