“Θεωρητικά θα ήταν το καλοκαίρι που θα σφράγιζε για πάντα τη ζωή του. Στις 11 Ιουλίου ο Λιονέλ Μέσι πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο με την εθνική ομάδα της Αργεντινής, οδηγώντας την Μπιανκοσελέστε στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα μέσα στην έδρα της Βραζιλίας και στις 15 του ίδιου μήνα η Μπαρτσελόνα ανακοίνωνε τη συμφωνία των δύο πλευρών για νέο τετραετές συμβόλαιο το οποίο θα υπέγραφε με την επιστροφή του στην Ευρώπη.
«Η σημαία για πάντα στον ιστό του Καμπ Νου», έγραφαν οι εφημερίδες της Βαρκελώνης εκείνες τις ημέρες. Προτού όμως συμπληρωθεί ένας μήνας από την είδηση που έμοιαζε σαν μελωδία της ευτυχίας στα αφτιά των οπαδών των Καταλανών, το συννεφάκι στο οποίο ζούσαν από τις αρχές Μαρτίου όταν και (επαν)εκλέχθηκε στην προεδρία του συλλόγου ο Τζουάν Λαπόρτα έσκασε σαν φούσκα προκαλώντας σοκ και δέος.
Δέος γιατί μετά από 21 χρόνια ο «Πούλγκα» δεν θα φορά την μπλαουγκράνα φανέλα με το νούμερο 10 και σοκ για τα οικονομικά χάλια της ομάδας, τα οποία ήταν λίγο ως πολύ γνωστά, αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έφταναν σε τέτοιο σημείο ώστε να μην μπορεί να κρατήσει το κορυφαίο της περιουσιακό στοιχείο ακόμη και με 50% μείωση των (τεράστιων, είναι η αλήθεια) αποδοχών του. Σύμφωνα με τα τελευταία σενάρια που κάνουν τον γύρο της Ευρώπης, ο Αργεντίνος σούπερ σταρ αποδέχτηκε την πρόταση της Παρί Σεν Ζερμέν για συμβόλαιο 2+1 ετών, με τις ετήσιες αποδοχές του να ανέρχονται σε 40-50 εκατ. ευρώ.
Κι αυτή τη φορά από το παραμύθι του τρόμου που ζουν οι απανταχού φίλοι της Μπαρτσελόνα απουσιάζει ο… κακός της υπόθεσης, ρόλο που τα τελευταία χρόνια έπαιρνε παμψηφεί σχεδόν ο πρώην πρόεδρος της ομάδας Ζοσέπ Μαρία Μπαρτομέου, ο οποίος είχε οδηγήσει πέρσι τον Μέσι στην πόρτα της εξόδου (έχοντας όμως οδηγήσει πρώτα τον σύλλογο στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, παρά το ρεκόρ εσόδων που είχε κάνει), αλλά τελικά η κατακραυγή του κόσμου οδήγησε τον ίδιο εκτός διοίκησης. Στη θέση του Μπαρτομέου πολλοί τοποθετούν τον διάδοχό του Λαπόρτα, ο οποίος επανεκλέχθηκε στην προεδρία της Μπαρτσελόνα με βασικό σύνθημα την παραμονή του Μέσι στην ομάδα. Ο τελευταίος όμως έδειξε ως υπαίτιο του απίστευτου φιάσκο τον πρόεδρο της La liga Χαβιέρ Τεμπάς. Πάμε όμως να ξετυλίξουμε το κουβάρι αυτής της απίθανης ιστορίας, οι προεκτάσεις της οποίας είναι πολύ πιο συνθέτες από μια απλή μεταγραφή.
Το salary cap της La Liga
Στην ανακοίνωση της Πέμπτης η Μπαρτσελόνα επικαλέστηκε ως βασική αιτία για τη μη ανανέωση του Μέσι τα εμπόδια τα οποία προήλθαν από τους οικονομικούς κανόνες της ισπανικής λιγκας. Σύμφωνα με αυτούς, μια ομάδα μπορεί να διαθέσει έως και το 70% των εσόδων της για τη μισθοδοσία των ποδοσφαιριστών. Μέχρι πέρυσι η Μπαρτσελόνα είχε την ευχέρεια να δαπανά περί τα 600 εκατ. ευρώ για τέτοιες ανάγκες, έχοντας τεράστια έσοδα από διάφορες εμπορικές συμφωνίες (οι περισσότερες εκ των οποίων οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό στον Μέσι). Ωστόσο η πανδημία προκάλεσε τεράστια μείωση και στον ποδοσφαιρικό τζίρο, με την Μπαρτσελόνα να είναι μία από τις ομάδες με τις μεγαλύτερες απώλειες και το ποσό που μπορεί να διαθέσει φέτος για τις μισθοδοσίες των ποδοσφαιριστών της να εκτιμάται στα 200 εκατ. ευρώ.
Με βάση, λοιπόν, τα νέα οικονομικά δεδομένα προφανέστατα και υπήρχε πρόβλημα στο να καλυφθεί το συμβόλαιο του Μέσι ακόμη κι αν αυτό ήταν μειωμένο κατά 50%.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Και ούτε θα μπορούσε κανείς να πει το οτιδήποτε για τη διοίκηση Λαπόρτα αν δεν υπήρχε μια μικρή, αλλά σημαντική λεπτομέρεια. Ποια είναι αυτή; Οτι ο συγκεκριμένος κανόνας για το salary cap δεν είναι κάτι που προέκυψε ξαφνικά φέτος, αλλά ισχύει από το 2013 μάλιστα όταν η Μπαρτσελόνα ήταν από τις ομάδες που είχαν πρωτοστατήσει στην εφαρμογή του Financial Fair Play στην ισπανική λίγκα.
Η συμφωνία με τη CVC Capital Partners
Αρα, λοιπόν, ο δράκος του παραμυθιού δεν μπορεί να είναι η λίγκα και ο Τεμπάς. Πόσo μάλλον όταν εδώ και λίγες εβδομάδες η διοργανώτρια αρχή του ισπανικού πρωταθλήματος, αντιλαμβανόμενη τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ομάδες της, είχε κλείσει δύο πολύ σημαντικές συμφωνίες. Η πρώτη αφορά τα τηλεοπτικά δικαιώματα των αγώνων του πρωταθλήματος για την αμερικανική ήπειρο, τα οποία πουλήθηκαν στο ESPN αντί περίπου 1,5 δισ. ευρώ για τα επόμενα οκτώ χρόνια. Η δεύτερη και πιο σημαντική, αυτή με την επενδυτική εταιρεία CVC Capital Partners, ύψους 2,7 δισ. ευρώ (για το 10% των μετοχών της λίγκας), τα οποία θα διέθετε στις 20 ομάδες της, με τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος.
Εδώ, να κάνουμε μια μικρή παρένθεση και να αναφέρουμε ότι η CVC δεν είναι ένα απλό fund, αλλά μια εταιρεία τα περιουσιακά στοιχεία της οποίας υπολογίζονται στα 100 δισ. δολάρια παγκοσμίως, η οποία μάλιστα έχει κάνει και πολλές σημαντικές επενδύσεις και στη χώρα μας. Παράλληλα έχει πλούσια επενδυτική δράση στα αθλητικά δρώμενα έχοντας εμπλοκή στη Formula 1, στην ATP και την WTA (η πρώτη είναι Ενωση για το ανδρικό επαγγελματικό τένις, η δεύτερη για το γυναικείο), αλλά και με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Βόλεϊ. Η συμμετοχή της στη μετοχική σύνθεση της ισπανικής λίγκας θεωρήθηκε μια τεράστια κίνηση που θα μπορούσε να αλλάξει τις ισορροπίες και να δώσει μεγάλη ώθηση στη La Liga (που βλέπει πάντα την πλάτη της Premier League).”
