Και αφού συνεχίζουν να ξεπετάγονται οι καφετέριες παντού, σε κάθε δρόμο, σε κάθε συνοικία, η σκυτάλη έχει περάσει στους φούρνους και τα πρατήρια άρτου, ψωμιού και κάθε είδους γλυκισμάτων. Είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλοί που ψάχνουν ιδέες επιβίωσης, στρέφονται στην επιχειρηματικότητα αλλά προσπαθούν να κάνουν επενδύσεις χαμηλού ρίσκου και υψηλού μετρητού : ψωνίζεις, πληρώνεις, φεύγεις.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι στην Κόρινθο των πεζόδρομων δεν φαίνεται να υπάρχουν επιχειρηματίες που να επενδύουν στο παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο/γλυκοπωλείο. Πολλοί φίλοι και αναγνώστες μου λένε πως αν θέλεις να φας ένα γλυκό ή ένα παγωτό, οι επιλογές είναι απολύτως περιορισμένες. Οι επιλογές μεταξύ γύρου στο χέρι και χαλαρού γλυκού είναι περιορισμένες.
Προσθέτω ότι λείπει το παραδοσιακό ταβερνάκι, όλα εκείνα που άνθιζαν στην Κόρινθο όταν είμασταν παιδιά. Τότε που τα Περιβολάκια, ο Φλοίσβος και η Δημοτική Αγορά ήταν γεμάτα κόσμο.
Μιλώντας με ξενοδόχο της περιοχής μου είπε πως ο επισκέπτης στην Κόρινθο δεν έχει πολλά πράγματα να δει και να κάνει οι δε Κορίνθιοι φεύγουν σε γειτονικές πόλεις είτε του νομού είτε όμορων νομών. Η μεγαλύτερη ατραξιόν της πόλης είναι το δικαστήριο και ακολουθούν οι τράπεζες και οι υπηρεσίες.
Αν σκεφτεί κανείς ότι στόχος είναι η μεταφορά των διαφόρων υπηρεσιών, της αστυνομίας στο στρατόπεδο, πρέπει να σκεφτούμε ποιο είναι το μέλλον του κέντρου της πόλης ειδικά όταν αυτό υποφέρει από έλλειψη θέσεων στάθμευσης και παρουσιάζει κυκλοφοριακά προβλήματα τόσο από τις χωροταξικές παρεμβάσεις στην πόλη όσο από τη γεωγραφία των νέων καταστημάτων.
Δεν είναι τυχαίο ότι δημιουργούνται νέες «πιάτσες» για καφέ όπως πχ κοντά στο δεύτερο δημοτικό σχολείο και αυτο δεν οφείλεται στις γούρνες που είναι παραμελλημενες. Κάτι που είναι πλέον φανερό είναι ότι οι πιάτσες δεν προσδιορίζονται από τα λεγόμενα μεγάλα έργα και τις σημειακές παρεμβάσεις της δημοτικής αρχής αλλά από τις κινήσεις των επιχειρηματιών και την ευκολία μετακίνησης του κόσμου.
Δεν είναι δυνατό ο καφές να πέφτει αλλά να συνοδεύεται από κόστος πάρκινγκ την εποχή της κρίσης. Ας τα λάβουν αυτά υπόψη οι παραγωγικοί φορείς και οι αρχές του δήμου γιατί όλα δείχνουν πως τα έργα στο κέντρο, δεν φέρνουν κόσμο αλλά παράγουν ιδέες για αποκέντρωση.
Θ.Τ
μια χαρά είναι η πόλη, αφήστε τη στον ύπνο της, άν θέλαμε να ήταν αλλιώς θα την είχαμε αλλάξει!