Κυριακή με ανοικτά μαγαζιά και εκπτώσεις, η γυναίκα δε δούλευε και είπαμε να πάμε βόλτα με την οικογένεια και τους κουμπάρους. Προορισμός το Mall με ένα βασικό στόχο :
Να αφεθώ να ενθουσιαστώ, να παρασυρθώ και να περάσω καλά ξοδεύοντας για πρώτη φορά σε εμπορικό κέντρο. Γενικά για τα ψώνια μου επιλέγω το ίντερνετ και καταστήματα της πόλης.
Μπαίνοντας στο γνωστό εμπορικό κέντρο άρχισα να ψάχνω να βρω το όμορφο, το ιδιαίτερο, αυτό που μυρίζει αύριο, το ακυκλοφόρητο, αυτό που να δικαιολογεί την παρουσία μου εκεί. Για όσους με ξέρουν είμαι πολυ γκατζετάκιας και μου αρέσουν οι έξυπνες συσκευές .
Ο κόσμος πολύς… Πάρα πολύς…
Και ξαφνικά “Ω τι δέος”
Μια πανέμορφη ομολογουμένως κοπέλα μας δίνει ενα φυλλάδιο για μια Έκθεση που γίνεται στον τέταρτο όροφο με τίτλο Future House ή κάτι τέτοιο.
Χαρά ο Θύμιος, πιάνω τον κουμπάρο απο το χέρι με τα δυο μας παιδιά, γιατί οι γυναίκες είχαν πάει να ψωνίσουν ρούχα εγκυμοσύνης για την κουμπάρα, και περώντας πάμε στον 4ο. Περνούσα τρέχοντας κοιτώντας στιγμιαία τις άλλες βιτρίνες αφού πήγαινα στο “Future House”. Δεχόμουν και τα πειράγματα ταυτόχρονα ότι δεν ψωνίζουμε όλη την έκθεση και άλλα τέτοια.
Και είδα ΟΤΑΝ έφτασα επιτέλους επάνω, σαν άλλος ινδιάνος να μου σερβίρουν 9 τηλεοράσεις, 12 πλυντήρια και μερικά κινητά τηλέφωνα. Για κάποιον που έχει πρόσβαση στην αγορά της Κορίνθου και την παγκόσμια ιντερνετική αγορά μέσα από το τάμπλετ του, ένιωσα απογοήτευση. Σχεδόν δάκρυσα. Για να περιγράψω την ακριβή μου κατάσταση πρέπει να συνδυάσω τη γενετήσια πράξη και την ψυχολογία μου σε μια φράση.
Μεγαλύτερη ήταν η απογοήτευσή μου όταν διαπίστωσα ότι ζούσα ανάμεσα σε δύο τρανταχτές αντιθέσεις : από την μία πλευρά το πάμφθηνο πουκάμισο και από την άλλη το τελείως πανάκριβο. Από την μία πλευρά η ταμπλέτα των 40 ευρώ και από την άλλη πλευρά το νέο iphone 7 των 1000 ευρώ. Δέν υπήρχε μέση τιμή, προϊόντα που να απευθύνονται σε ενδιάμεσο κοινο.
Ακόμα και τα λάπτοπ. Ή μοντέλα τεχνολογίας 2014 ή μηχανήματα των 2000€
Μέσα σε λίγα λεπτά μου ήταν ξεκάθαρο ότι η κρίση μεγαλώνει το χάσμα φτωχών και πλουσίων αλλά αποδεικνύεται ότι αν κάτι έχει διαχρονική αξία είναι το γεγονός ότι η ιδιαιτερότητα, το καλό, το διαφορετικό, το έμβλημα, το περιβάλλον, η ψυχολογία, παράγουν πελάτες και ευκαιρίες.
Τα εμπορικά κέντρα για τα οποία γίνεται πολύς λόγος κάνουν τις ίδιες εκπτώσεις στα όνειρα του πελάτη όπως και η τοπική μας αγορά, η οποία πάσχει από τη μιζέρια αν και έχει δυνατότητα να είναι καινοτόμα και να προσφέρει το καλό και διαφορετικό.
Αν στο φημισμένο Mall η εικόνα για το μέλλον είναι μερικά πλυντήρια και αν αυτό λέγεται μάρκετινγκ, τότε εγώ ο επαρχιώτης Κορίνθιος, μιλώντας σαν πελάτης και μόνο, θα πω κατηγορηματικά ότι στο Mall εισέπραξα όλες τις παθογένειες του εμπορικού κόσμου παρέα με λίγο ζωηρό και παιχνιδιάρικο περιβάλλον το οποίο δεν μου έβαλε το χέρι στη τσέπη.
Στα ίδια πλαίσια κινήθηκαν οι αγορές των γυναικών. Μια ρόμπα και ένα παντελόνι εγκυμοσύνης αφού όπως μας είπαν δεν είχε και τίποτα διαφορετικό ενώ τθς ταλαιπώρησαν και οι ουρές.
Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν περιοχές στην Αθήνα και σε μερικές άλλες πόλεις που δεν κατάλαβαν την κρίση και δεν υπάρχει ταμπέλα που να γράφει κλειστό ή ενοικιάζεται.
Είναι αυτοί που φτιάχνουν την ψυχολογία του πελάτη και έχουν να του δώσουν όμορφα, καλά και καινοτόμα πράγματα. Είναι αυτοί που όταν περνάς έξω από το μαγαζί τους νιώθεις ότι κάτι σε τραβάει μέσα και όταν μπαίνεις νιώθεις άρχοντας.
Στο Mall λυπήθηκα που με πρόσχημα τη βαβούρα, το μέλλον που θέλουν να μου πουλήσουν είναι πλυντήριο με μεγάλο κάδο και Wifi. Σε ποιον τελικά απευθύνεται η τηλεόραση των 18999 ευρω; Δεν ενδιαφέρονται για αυτόν που θέλει να ξοδέψει 300-400 ευρω;
Οι εκπτώσεις ξεκίνησαν αλλά οι πελάτες δεν είμαστε όπως ήταν οι γονείς ή οι παππούδες μας.
Κάθε ένας που χαλάει έστω ένα ευρώ σε αυτήν την εποχη θέλει να νιώσει σα να ξοδεύει 1000. Δεν εννοώ να του κάνουν τούμπες αλλά να τον κάνουν να νιώσει ξεχωριστός. Όπως ξεχωριστός δε με έκανε να νιώσω κανένας απο τους πωλητές του Mall που μετα το “εξυπηρετήστε” που αρχικά με ρωτούσαν με έστελναν να βρω κάποιον αλλο συνάδελφό τους αντι να μου κλείνουν την πώληση.
Τι ζητάει ο πελάτης τελικά; Να νιώσει το όμορφο να δει την ελπίδα και το αύριο στην συμπεριφορά και το ίδιο το προιόν.
Οι προκλήσεις της αγοράς είναι εδώ για τον εμπορικό κόσμο της Κορινθίας. Εκπτώσεις στις τιμές με ταυτόχρονες εκπτώσεις στα όνειρά μας δεν θα αυξήσουν το τζίρο αλλά θα στείλουν περισσότερους στην αγορά του διαδικτύου ή στη βαβούρα και την πολυκοσμία του Mall. Ε αφού δε βρήκαμε να ψωνίσουμε (έφυγα μονο με ενα screen protector για το ipad) πήγαμε για KFC. Αυτό τουλάχιστον δε μπορώ να το βρω στην Κορινθο.
Για όλα τα αλλά εσείς οι φίλοι από Κόρινθο που ψωνίζω για το προσεχές διάστημα δε θα με χάσετε…
Θ.Τ
