Dr. Katie Hinde, καθηγήτρια στο Arizona State University και διευθύντρια του Comparative Lactation Lab.

Η έρευνα της Dr. Katie Hinde έχει φέρει στο φως μια νέα κατανόηση του μητρικού γάλακτος, αποκαλύπτοντας ότι δεν αποτελεί απλώς πηγή θρεπτικών συστατικών, αλλά ένα εξελιγμένο σύστημα επικοινωνίας που προσαρμόζεται στις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε βρέφους.
Διαφορές Σύνθεσης Ανάλογα με το Φύλο του Βρέφους
Μελέτες σε μαϊμούδες rhesus, ένα κοινό μοντέλο έρευνας, έχουν δείξει ότι:
- Το γάλα μητέρων με αρσενικά βρέφη είναι πλουσιότερο σε λίπη, πρωτεΐνες και θερμίδες, υποστηρίζοντας ταχύτερη μυϊκή ανάπτυξη.
- Το γάλα μητέρων με θηλυκά βρέφη παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα, συχνά με υψηλότερα επίπεδα ασβεστίου.
Επίδραση στη Συμπεριφορά και Ανάπτυξη
Σε νεαρές ή πρωτότοκες μητέρες, το γάλα περιέχει υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης (ορμόνης στρες). Τα βρέφη που καταναλώνουν αυτό το γάλα παρουσιάζουν ταχύτερη ανάπτυξη, αλλά και μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα και νευρικότητα – μια πιθανή εξελικτική προσαρμογή.
Βιολογικός Διάλογος Μέσω Θηλασμού
Κατά τον θηλασμό, μικρές ποσότητες σάλιου του βρέφους επιστρέφουν στον μαστικό αδένα της μητέρας. Εάν το βρέφος είναι άρρωστο, το σάλιο μεταφέρει σήματα παθογόνων. Το μητρικό σώμα ανταποκρίνεται εντός ωρών, αυξάνοντας αντισώματα, λευκά αιμοσφαίρια και άλλα ανοσοποιητικά συστατικά στο γάλα.
Άλλα Χαρακτηριστικά του Μητρικού Γάλακτος
- Η σύνθεση μεταβάλλεται ανάλογα με την ώρα της ημέρας (π.χ. υψηλότερα λιπαρά το πρωί).
- Το γάλα στο τέλος κάθε γεύματος είναι πλουσιότερο σε λίπος.
- Περιέχει πάνω από 200 ολιγοσακχαρίτες, οι οποίοι δεν χωνεύονται από το βρέφος αλλά θρέφουν ωφέλιμα βακτήρια του εντέρου.
- Η σύνθεση είναι μοναδική για κάθε μητέρα, παρόμοια με δακτυλικό αποτύπωμα.
Το μητρικό γάλα έχει εξελιχθεί επί 200 εκατομμύρια χρόνια και αποτελεί ένα από τα πιο πολύπλοκα συστήματα βιολογικής επικοινωνίας. Οι εργασίες της Dr. Hinde έχουν συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση του θηλασμού, επηρεάζοντας την παραγωγή τεχνητών γαλάτων και τις πολιτικές δημόσιας υγείας.
Πηγές: Επιστημονικές δημοσιεύσεις της Dr. Katie Hinde και σχετικές μελέτες.






