Μετά από έναν σύντομο διαπληκτισμό που είχα σήμερα με οδηγό που είχε παρκάρει πάνω σε διάβαση πεζών, αποφάσισα, αφού ήμουν για δουλειές στο κέντρο της Κορίνθου, να κάνω ένα φωτορεπορτάζ για το τι συναντά ο πεζός, ο ποδηλάτης, το άτομο ΑμΕΑ, η μαμά με το καρότσι, ο «άλλος» οδηγός κατά τις πρωινές κυρίως ώρες στο κέντρο της πόλης.
Ο μπαχτσές έχει απ’ όλα: παρκαρίσματα σε μπάρες ΑμΕΑ (πλήρης απουσία ανθρωπιάς-τσίπας που λένε και στο χωριό μου), σε πεζόδρομους, σε ποδηλατόδρομους, όπου δηλαδή απαγορεύεται γενικώς, διπλοπαρκαρίσματα κ.λ.π.. Δείτε όλες τις φωτό, σας παρακαλώ.
Ίσως ακούγομαι πικρόχολη, αλλά αν εμείς οι ίδιοι που απαρτίζουμε αυτήν την πόλη δεν αλλάξουμε επιτέλους στάση, σεβόμενος ο καθένας τις στοιχειώδεις ανάγκες του άλλου και κάποιους βασικούς λογικούς κανόνες για την κυκλοφορία πεζών, ποδηλατών και οχημάτων, κάθε μέρα θα βιώνουμε τα ίδια προβλήματα και θα αντιμετωπίζουμε τις ίδιες δυσκολίες όλοι, κυρίως όμως αυτοί που δεν ευθύνονται καθόλου για αυτήν την κατάσταση…
Αυτό που ίσως με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι αυτός που σήμερα παρκάρει όπου βρει, είναι ο ίδιος που αύριο κορνάρει σε αυτόν που έχει διπλοπαρκάρει και άρα δεν χωράει να περάσει, είναι ο ίδιος που αύριο βρίζει τον μπροστινό του επειδή δεν ξεκίνησε το ίδιο κλάσμα δευτερολέπτου που το φανάρι άναψε πράσινο, είναι ο ίδιος που αγνοεί τους πάντες και τα πάντα, είναι ο ίδιος που έχει γνώμη για τα πάντα, είναι ο ίδιος που ψηφίζει, συνεπώς αποφασίζει και για τη δική μου ζωή.
Ο στόχος αυτού του ποστ δεν είναι να απενοχοποιήσω καμία δημοτική αρχή, καθώς θεωρώ και το έχω ξαναπεί ότι υπάρχουν μεγάλες ευθύνες, ότι έχουν γίνει λάθη και παραλείψεις.
Ο στόχος είναι να θίξω συμπεριφορές και νοοτροπίες ανθρώπων που αναγκαστικά συμβιώνω μαζί τους στην πόλη της Κορίνθου, που δυσκολεύουν την καθημερινότητά μου, που επιβαρύνουν την ψυχολογία μου με την έλλειψη παιδείας,με το θράσος και τον ωχαδερφισμό τους.
