Όλες οι κατηγορίες των αυτοκινήτων Τι είναι τα σουπερμίνι, τι είναι τα χάτσμπακ και τι τα υβριδικά;

0

Έχουν όλα τέσσερις τροχούς, αλλά οι ομοιότητές τους μάλλον τελειώνουν εκεί. Τα αυτοκίνητα, ιδίως τα επιβατικά, χωρίζονται σε αρκετές κατηγορίες. Άλλες κατηγορίες ίσχυαν ανέκαθεν, άλλες μπήκαν πρόσφατα στο λεξιλόγιό μας, όπως τα υβριδικά ή τα ηλεκτρικά. Σε γενικές γραμμές, ο διαχωρισμός των αυτοκινήτων γίνεται ανάλογα με το μέγεθος, με το σχήμα του αμαξώματος, με τους τροχούς στους οποίους μεταδίδεται η κίνηση αλλά και ανάλογα με το σύστημα πρόωσης.

 

Κατηγορίες μεγέθους

Αυτοκίνητα πόλης (ή Segment A): Πρόκειται για μικρά (μίνι) αυτοκίνητα, μήκους λίγο πάνω από τα 3,5 μέτρα ή μικρότερα (στην περίπτωση του smart), με δύο ή τέσσερις θέσεις. Προορίζονται για χρήση σε αστικό περιβάλλον.

Σουπερμίνι (ή Segment B): Δεν είναι μικρότερα από τα μίνι, αλλά μεγαλύτερα. Με μήκος γύρω στα 4 μέτρα, έχουν χώρους για 4-5 επιβάτες, μεγαλύτερο πορτμπαγκάζ και δυνατότητα να σε ακολουθήσουν στις αποδράσεις από την πόλη.

Μικρομεσαία – κόμπακτ (ή Segment C): Τα μικρομεσαία είχαν γίνει τα κατεξοχήν οικογενειακά αυτοκίνητα, καθώς χωρίς να έχουν υψηλό κόστος αγοράς κάλυπταν τις ανάγκες μίας οικογένειας. Το μήκους τους κυμαίνεται από 4,3 – 4,6 μέτρα. 

Μεσαία (Segment D) και Μεγάλα (Segment E): Δημοφιλή σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες με υψηλό επίπεδο διαβίωσης, τα μεσαία (άνω των 4,6 μέτρων) και μεγάλα (άνω των 4,8 μέτρων) οικογενειακά μοντέλα προσφέρουν άπλετους χώρους. Το κόστος αγοράς και χρήσης βέβαια αυξάνεται ανάλογα.

 

Κατηγορίες αμαξώματος

Χάτσμπακ: Αυτοκίνητα δύο όγκων (ένας όγκος ο χώρος του κινητήρα και ένας ο χώρος των επιβατών), είναι τα πιο δημοφιλή στο δυτικό κόσμο, λόγω της εμφάνισής τους. Είναι τρίθυρα ή πεντάθυρα.

Σεντάν: Αυτοκίνητα τριών όγκων (καθώς υπάρχει ο χώρος αποσκευών που εξέχει στο πίσω μέρος), τα παλιά, κλασσικά οικογενειακά μοντέλα, αυτά που οι παππούδες μας αποκαλούσαν «κούρσες».

Κουπέ: Με κλίση της οροφής προς τα πίσω, σχεδίαση που προσέδιδε σπορ χαρακτήρα στο αυτοκίνητα αλλά του… έκλεβε πόντους από τους χώρους για τους πίσω επιβάτες.

Κάμπριο (Cabriolet ή convertible σε ορισμένες χώρες): Με ανοιγόμενη οροφή, μεταλλική ή υφασμάτινη, που χαρίζει αίσθηση ελευθερίας. Ιδανικό για χώρες με μακρύ καλοκαίρι, όπως η Ελλάδα.

Πολυμορφικό: Όχημα ενός όγκου, με ευρύχωρη καμπίνα επιβατών και δυνατότητες διαμόρφωσης του εσωτερικού (π.χ. συρόμενα ή αφαιρούμενα καθίσματα). Ο διεθνής του όρος είναι MPV. 

Crossover/SUV (οχήματα ελεύθερου χρόνου): Είναι τα πιο δημοφιλή αυτοκίνητα τα τελευταία χρόνια, καθώς η σχεδίασή τους και η απόσταση από το έδαφος δίνουν αίσθημα ελευθερίας. Δεν είναι αποκλειστικά 4×4, καθώς αρκετά έχουν κίνηση μόνο στους εμπρός τροχούς για περιορισμό του κόστους αγοράς και χρήσης.

 

Κατηγορίες κίνησης

Προσθιοκίνητο: Το αυτοκίνητο όπου η ροπή του κινητήρα μεταδίδεται στους εμπρόσθιους τροχούς. Ό,τι πιο διαδεδομένο στη σύγχρονη εποχή.

Πισωκίνητο: Εδώ η ροπή περνά στους πίσω τροχούς, για πιο διασκεδαστική οδήγηση. Συναντάται συνήθως σε σπορ μοντέλα.

Τετρακίνητο: Το αυτοκίνητο που έχει κίνηση σε όλους τους τροχούς (τα γνωστά μας 4×4). Ένα επιπλέον διαφορικό αναλαμβάνει να κινήσει τους άλλους δύο τροχούς. Η τετρακίνηση προσφέρει πιο ασφαλή οδική συμπεριφορά σε συνθήκες χαμηλής πρόσφυσης (π.χ. σε βροχή, πάγο ή εκτός δρόμου).

 

Κατηγορίες συστήματος πρόωσης

Κινητήρας εσωτερικής καύσης: Θερμικός κινητήρας που καταναλώνει βενζίνη ή ντίζελ (πετρέλαιο). 

Κινητήρας διπλού καυσίμου: Εκτός από βενζίνη μπορεί να καταναλώνει και υγραέριο (LPG) ή φυσικό αέριο (CNG), το οποίο αποθηκεύεται σε ξεχωριστή δεξαμενή. Στόχος η χαμηλότερη κατανάλωση και άρα η εξοικονόμηση χρημάτων.

Υβριδικό: Χρησιμοποιεί δύο διαφορετικές τεχνολογίες για την κίνησή του. Έχει αφενός κινητήρα εσωτερικής καύσης και αφετέρου ηλεκτρικό σύστημα με μπαταρίες. Αν αυτό είναι ήπιο (μικρές μπαταρίες) το υβριδικό αυτοκίνητο ονομάζεται Mild Hybrid, ενώ αν έχει μεγαλύτερες μπαταρίες Hybrid. Οι μπαταρίες φορτίζονται όταν ο οδηγός πατάει φρένο ή αφήνει το αυτοκίνητο να ρολάρει (η κινητική ενέργεια μετατρέπεται σε ηλεκτρική).

Plug-in Υβριδικό: Υβριδικό που μπαίνει στην πρίζα για να φορτίζονται οι μπαταρίες του. Εξακολουθεί να έχει κινητήρα εσωτερικής καύσης, όμως το ηλεκτρικό μοτέρ είναι ισχυρό και οι μπαταρίες έχουν επαρκή χωρητικότητα για να εξασφαλίσουν ηλεκτρική αυτονομία 30-50 χλμ, χωρίς δηλαδή εκπομπή ρύπων.

100% Ηλεκτρικό: Αμιγώς ηλεκτρικό, το οποίο είναι μηδενικών ρύπων. Ένας ή περισσότεροι  ηλεκτροκινητήρες λαμβάνουν ισχύ από μπαταρίες ακόμη μεγαλύτερης χωρητικότητας. Η φόρτισή τους διαρκεί από 1-2 ώρες σε ταχυφορτιστή έως όλο το βράδυ σε οικιακή παροχή ρεύματος. Η αυτονομία κυμαίνεται από 200 έως 600 χλμ. 

Υδρογόνου (fuel cell): Επίσης μηδενικών ρύπων, καθώς στο περιβάλλον εκπέμπεται μόνο καθαρό νερό, από την ένωση του υδρογόνου με το οξυγόνο. Κινείται αποκλειστικά με ηλεκτρική ενέργεια, η οποία παράγεται στις κυψέλες καυσίμου (fuel cell). Δεν είναι ακόμη διαδεδομένη τεχνολογία, αφενός λόγω του ανεπαρκούς δικτύου ανεφοδιασμού και αφετέρου λόγω της υψηλής τιμής αγοράς των αυτοκινήτων.

Leave a Reply