Ο θρίαμβος του Εμ. Μακρόν απέναντι στον ακροδεξιό εφιάλτη της Μ. Λεπέν σηματοδοτεί το άνοιγμα μιας νέας σελίδας για τη Γαλλία αλλά και την Ευρώπη. Ο νέος Γάλλος πρόεδρος έστειλε σαφές μήνυμα στήριξης της Ελλάδας στη μεγάλη μάχη για την αναδιάρθρωση του χρέους.
‘Είμαι υπέρ μιας συντονισμένης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους διατηρώντας την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Θα ηγηθώ αυτού του αγώνα καθώς πιστεύω ότι η αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη και θα αποκαταστήσει τη συλλογική μας αξιοπιστία… δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα για την Ελλάδα να ξαναχτίσει μια σταθερή οικονομία, να σταθεροποιηθεί εντός του ευρώ, με το υπάρχον επίπεδο του χρέους’. Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι ο Μακρόν στην τελευταία προεκλογική συνέντευξή του το βράδυ της Παρασκευής θέλησε με τον πιο σαφή τρόπο να διαμηνύσει ότι θα συνεχίσει την πολιτική του Ολάντ για ουσιαστική στήριξη της Αθήνας κυρίως απέναντι στο Βερολίνο, μια γραμμή που χάραξε ο απερχόμενος Γάλλος πρόεδρος μετά τη δραματική Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης στις αρχές Ιουλίου του 2015.
Οπως και ο Ολάντ επί δύο σχεδόν χρόνια, έτσι και ο Μακρόν δεν εκφράζουν απλά αλληλεγγύη και στήριξη προς την Αθήνα, αλλά με αφορμή τη διαπραγμάτευση της χώρας μας με τους θεσμούς στέλνουν ένα σαφές μήνυμα προς τη Γερμανία για την απαραίτητη εξισορρόπηση της δημοσιονομικής εξυγίανσης με μέτρα που να στηρίζουν σταθερή επιστροφή στην ανάπτυξη, που θα πρέπει να διέπει την Ευρωζώνη.
Ο Ολάντ
Χωρίς την καθοριστική παρέμβαση Ολάντ στη Σύνοδο του Ιουλίου του 2015 κινδύνευε να αναδειχθεί ως απόλυτη και μοναδική προϋπόθεση εύρυθμης λειτουργίας της Ευρωζώνης μόνο η τήρηση των συμφωνηθέντων, που αν για τη χώρα μας είναι το Μνημόνιο, για το σύνολο της Ευρωζώνης είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας στη στενή και λογιστική του ερμηνεία.
Με άλλα λόγια, η στήριξη Ολάντ-Μακρόν στην Ελλάδα εντάσσεται στη συνολική στρατηγική για την Ευρωζώνη τόσο του απερχόμενου όσο και του νεοεκλεγέντος Γάλλου προέδρου: ναι σε μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη δημοσιονομική εξυγίανση, έναντι όμως διασφάλισης επιστροφής στην ανάπτυξη αλλά και εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με κύριο εργαλείο την πολιτική πλαισίωση της θεσμικά ημιτελούς Ευρωζώνης.
Η Ελλάδα, μοιάζει να λέει ο Μακρόν, υλοποίησε μέτρα με υψηλό κοινωνικό αλλά και πολιτικό κόστος, τώρα πρέπει να στηριχθούν η σταθεροποίησή της και η επανεκκίνησή της που δεν είναι νοητές χωρίς την αναδιάρθρωση του χρέους. Η προσέγγιση με την οποία στηρίζει την Ελλάδα ο Μακρόν προαναγγέλλει και τη συνολική στρατηγική του στην Ευρωζώνη: Μια Γαλλία που θα έχει υλοποιήσει μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές θα είναι σε πιο ισχυρή διαπραγματευτική θέση απέναντι στη Γερμανία.
Οι τόνοι που διάλεξε ο Μακρόν είναι πιο σαφείς και ξεκάθαροι από τις τοποθετήσεις Ολάντ, ένα σαφές μήνυμα προς το Βερολίνο ότι η Γαλλία ακριβώς για να εκτονώσει την κοινωνική και πολιτική δυσαρέσκεια που οδήγησε στη διόγκωση της ψήφου διαμαρτυρίας όπως αυτή καταγράφηκε στην προεδρική εκλογή χρειάζεται ένα πιο ισορροπημένο μείγμα πολιτικής στην Ευρωζώνη.
Μέσω της χωρίς επιφυλάξεις στήριξης στην Αθήνα στην προσπάθεια για αναδιάρθρωση του χρέους, ο Μακρόν διαμηνύει ότι η εκλογή του στην προεδρία απομακρύνει μεν τον κίνδυνο κλυδωνισμών, αλλά ότι το Βερολίνο δεν μπορεί να συνεχίσει στην πεπατημένη της πορείας που έχει χαράξει στην Ευρωζώνη από το 2010 και μετά, και ακόμη χειρότερα να επιβάλει αυστηροποίηση του ελέγχου της δημοσιονομικής πειθαρχίας την οποία προωθεί ο Σόιμπλε από τον Ιούλιο του 2015 και μετά.
Σε αναζήτηση νέων ισορροπιών
Η αναζήτηση νέων ισορροπιών Γαλλίας-Γερμανίας από τον Μακρόν θα εξαρτηθεί από την ενίσχυση στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του Σουλτς και των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι από την αρχή του χρόνου έχουν πάρει αποστάσεις από την πολιτική Σόιμπλε.
