Η μπαρούφα του «πλαστικού χρήματος» 

0

image

Αίφνης μας προέκυψε η ιστορία με τις πιστωτικές κάρτες και το πλαστικό χρήμα που θα μας σώσει σαν έθνος, σαν οικονομία, και θα μας βγάλει από την κρίση. Πάνω κάτω οι υποστηρικτές της ιδέας ισχυρίζονται πως εφόσον όλοι θα πληρώνουν με κάρτες τότε θα εκλείψει η φοροδιαφυγή, το κράτος (ο μεγάλος μας αδελφός) θα γνωρίζει τις καταναλωτικές μας δαπάνες, άρα κανείς δεν θα μπορεί να ξοδεύει το μαύρο του χρήμα στην αγορά (και αυτό λένε είναι καλό), και οι έμποροι θα είναι αναγκασμένοι να κόβουν παραστατικά, οπότε θα αυξηθούν τα έσοδα στα δημόσια ταμεία. Τόσο απλά και εύκολα. Μία απλή λύση, βρε αδελφέ, ένα τσικλιντάν και τέλος η φοροδιαφυγή. Και ποιος είναι ο πατέρας της ιδέας; Αυτός που έχει πει τόσες μπαρούφες που πλέον τον ξεχνάμε: ο Βαρουφάκης. Ποιος άλλος με μαγικό τρόπο θα έλυνε όλα μας τα προβλήματα;

Κατ’ αρχάς, δεν βρίσκω γιατί η συνεννόηση που γινόταν επί αιώνες -και συμβαίνει και τώρα μεταξύ εμπόρων και καταναλωτών- πρέπει να αλλάξει. Μιλάω για τη συναλλαγή άνευ παραστατικών. Δηλαδή, αν δεν σου κόψω απόδειξη και δεν με πληρώσεις με κάρτα, θα το πάρεις φθηνότερα. Αλλά έστω πως το κοινό θα πάψει να κουβαλά μετρητά και δεν θα γίνεται η συνεννόηση, ή πώς διά της νέας μεθόδου θα επιβληθούν ατύπως εσαεί κάπιταλ κοντρόλ, οπότε κανείς δεν θα έχει μετρητά στο πορτοφόλι του για να αγοράσει φθηνότερα δίχως απόδειξη και τιμολόγιο.

Προκύπτει ένα πρόβλημα με τις πιστωτικές κάρτες, γιατί περισσότεροι από 1,5 εκ. συμπολίτες μας είναι καταχωρημένοι στον «Τειρεσία» και οι τράπεζες προφανώς δεν τους χορηγούν πίστωση, άρα δεν μπορούν να είναι κάτοχοι καρτών. Και πώς θα συναλλάσσονται αυτοί οι άνθρωποι; Θα μου πείτε, υπάρχει τρόπος να λυθεί το πρόβλημα και αυτό γίνεται με τις χρεωστικές. Να τη η λύση, βρε παιδιά, απλό ήτανε. Υπάρχουν συστήματα στην τεχνολογική εποχή που ζούμε, εκεί θα κολλήσουμε; Πηγαίνεις στο γκισέ και λες: Βάλε μου σε παρακαλώ 1.000 ευρώ στη χρεωστική κάρτα μου να αγοράσω προϊόντα στο σούπερ μάρκετ, να πληρώσω και το φροντιστήριο του παιδιού μου, να πάρω και ένα ζευγάρι παπούτσια. Και άμα τελειώσουν τα χρήματα, ξαναφορτώνω ευρώ και τη χρησιμοποιώ. Τι καταπληκτικές ιδέες μάς εισήγαγε ο Βαρουφάκης τελικά και πόσα οφέλη αποκομίζουμε από τα κάπιταλ κοντρόλ…

Αλλά στην περίπτωση που οι άνθρωποι δεν διαθέτουν πιστοληπτική ικανότητα για να έχουν πιστωτικές κάρτες, οπότε περιορίζονται στις χρεωστικές, αυτό συμβαίνει επειδή χρωστάνε. Και οι πιστωτές τους καραδοκούν. Το δημόσιο, οι τράπεζες, αλλά και οι ιδιώτες. Και επειδή, όπως ακούω για το σύστημα που προετοιμάζουν να μας ράψουν, θα είναι υποχρεωτικό και μονόδρομος τότε, αν φορτώσουν την κάρτα τους, θα κατασχεθούν τα χρήματα είτε από την τράπεζα είτε από το δημόσιο εις χείρα τραπέζης.

Άρα, αυτοί οι ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες με τις οικογένειές τους θα γίνουν λεία των πιστωτών τους. Και μιλάμε για φτωχούς που έχουν 400-500 ευρώ να βγάλουν το μήνα τους. Όχι, θα αντιτάξει ένας ψαγμένος που γνωρίζει. Το υπουργείο θα βγάλει μία διάταξη, μία εγκύκλιο, και θα αφήσει αυτά τα χρήματα ακατάσχετα. Ήδη στους τραπεζικούς λογαριασμούς για ανθρωπιστικούς λόγους μέχρι 1.000 ευρώ είναι ακατάσχετα. (Ξεκίνησε με κατασχέσεις και ενός ευρώ, τους αποδοκίμασαν και το έκαναν 1.500, μετά 1.000, μετά 1.250 και πλέον είναι πάλι 1.000). Άρα το μόνο που έχει να κάνει ο οφειλέτης του δημοσίου είναι να βάζει κάθε φορά λίγα, ώστε να μην του τα κατάσχουν και μετά ξαναφορτώνει την κάρτα του.

Εγώ, επειδή είμαι περισσότερο ψαγμένος και δικηγόρος του διαβόλου, θεωρώ πως, αν τους ανοίξει η όρεξη (και πάντα τους ανοίγει), το ποσόν του ακατάσχετου διαρκώς θα μειώνεται και καθόλου απίθανο (για μένα απολύτως σίγουρο) πως ο μεγάλος μας αγαπημένος αδελφός σύντομα θα διαπιστώσει ότι ο οφειλέτης του μέσω της χρεωστικής του κάρτας καταναλώνει 500 ευρώ μηνιαίως, άρα πρέπει να του πάρει τα μισά, αν όχι και όλα. Εδώ μιλάμε για δημόσιο συμφέρον, δεν είναι παίξε γέλασε.

Πόσο απέχει η εποχή που για να πάμε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ θα πρέπει πρώτα να προσκομίσουμε φορολογική ενημερότητα; Πόσο οργουελιανή πραγματικότητα χρειάζεται μέσα σε ένα αυταρχικό οικονομικό καθεστώς με δικτακτορικές μεθόδους για να μετατραπούμε σε Σοβιετική ‘Ενωση και να χάσουμε κάθε ικμάδα οικονομικής ελευθερίας; Στην Ευρώπη οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες, αλλά γίνεται με τη βούλησή τους και λόγω κουλτούρας και τεχνικής ευκολίας και όχι ως επιβολή του νόμου.

Η προπαγάνδα από τα ΜΜΕ αυτής της αρχικής πρότασης Βαρουφάκη (που ξεχάστηκε πως είναι ο πατέρας της) γίνεται συστηματικά από μερικούς δόλιους εγκάθετους που παρασύρουν ευκολόπιστους και άσχετους αιθεροβάμονες και στην πραγματικότητα εξυπηρετούν συμφέροντα των τραπεζών, που είναι οι ΜΟΝΕΣ που έχουν να κερδίσουν από τη μέθοδο. Γιατί χρεώνουν 2% προμήθεια στους εμπόρους και στο σύνολο από τις συναλλαγές, προσδοκούν κέρδη 1,5-2 δις ευρώ, τζαμπατζάν και χωρίς ρίσκο, και αυτά τα λεφτά θα λείψουν από την αγορά και θα μεταγγιστούν στις τσέπες τους.

Επιπλέον, η αγορά είναι μεγάλη και προσαρμοστική. Εύκολα θα ξεπηδήσουν πολυκαταστήματα στα σύνορα Σκοπίων και Βουλγαρίας, ώστε οι Ελληνες καταναλωτές να διοχετεύουν εκεί τις αγορές τους με μετρητά. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν κλέψει αλλά τα χρήματά τους είναι μαύρα. Πώς γίνεται αυτό; Έστω ότι έχει νόμιμα έσοδα 30.000 ευρώ και αποταμιεύει τις 10.000 ευρώ. Αλλά λόγω τεκμηρίων (σπίτι, αυτοκίνητο κ.τ.λ.) η εφορία τού αναγνωρίζει ότι περνάει με 30 χιλιάδες και όχι 20 χιλιάδες. Άρα, δεν έχει κλέψει κανέναν, κάνει κάθε χρόνο οικονομία 10 χιλιάδες και, αφού μάζεψε επί 10 χρόνια 100 χιλιάδες, αυτά είναι μαύρα-παράνομα και κινδυνεύει να του τα κατάσχουν. Πώς θα τα χρησιμοποιεί στις κάρτες του, αν θελήσει, εφόσον είναι ανύπαρκτα; Αλλά και πολλοί θα φοβούνται μήπως μπλέξουν.

Άρα, κατακόρυφη πτώση του καταναλωτικού δείκτη και 2-3% μείωση του ΑΕΠ. Αρκετοί πλούσιοι με μεγάλες καταναλωτικές δαπάνες που στήριζαν την αγορά, δεν βλέπω να είναι δύσκολο γι’ αυτούς να κάνουν μερικά ταξιδάκια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για να αγοράζουν κοσμήματα, ρούχα και αξεσουάρ, κάτι που γίνεται κατά ποσοστό αλλά πλέον είναι μονόδρομος.

Άλλη μία πτώση του ΑΕΠ 2-3 μονάδες ετησίως και οι βραδύνοες του Υπουργείου Οικονομικών ίσως μετά 5-6 χρόνια καταλάβουν πως το μέτρο με την υποχρεωτική χρήση των πιστωτικών καρτών όχι μόνο συρρίκνωσε το εθνικό προϊόν, μείωσε την κατανάλωση, αύξησε την ανεργία και το κλείσιμο επιχειρήσεων, αλλά και έφερε καθίζηση στα δημόσια έσοδα. Αυτή η ιστορία με την υποχρεωτική χρήση του πλαστικού χρήματος είναι ένα επικίνδυνο πείραμα αντάξιο του ίδιου του Βαρουφάκη και θα αποτύχει φέρνοντας μεγάλα δεινά στην ελληνική οικονομία χωρίς να ωφεληθεί το κράτος από έσοδα.

Οι φωστήρες του Υπουργείου Οικονομικών αντί όλη μέρα να συνεδριάζουν πώς θα καταφέρουν να μας φορολογήσουν περισσότερο και έτσι να δικαιολογούν τους υψηλούς μισθούς τους, ας αναλογιστούν επιτέλους πως υπάρχουν δεκάδες δισεκατομμύρια κρυμμένα, ίσως και εκατοντάδες, σε θυρίδες, ξένες τράπεζες, σεντούκια, χρηματοκιβώτια και η λύση δεν είναι η φορολογία, η τρομοκρατία των κατόχων αυτών των χρημάτων, αλλά να τους δημιουργήσουμε το κατάλληλο περιβάλλον ασφάλειας και σιγουριάς για να επενδύσουν, να κάνουν νέες δουλειές.

Σταματήστε πια να ξοδεύετε το μυαλό σας πώς θα υφαρπάξετε τα χρήματα που κρύβουν από το φόβο τους προς εσάς όσοι Ελληνες έχουν οικονομίες και σκεφτείτε ποιες συνθήκες είναι οι κατάλληλες, ώστε να επιστρέψει η εμπιστοσύνη και να τοποθετήσουν τα λιμνάζοντα κεφάλαια στην οικονομία. Γιατί έχουμε ξεχάσει σε αυτή τη χώρα το θεμελιώδες οικονομικό αξίωμα που λέει πως το κράτος αυξάνει τα έσοδά του, όταν οι πολίτες του ευημερούν.
ΝΙΚΟΣ ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ
Πηγη

Leave a Reply