Η ελληνικότητα, που τόσο ενοχλεί όλους εκείνους που, ορμώμενοι από την
«ἀγγλοσαξωνικὴν Ἐσπερίαν», κατέλαβαν τα πανεπιστήμια μας και τα δημόσια
βήματα, έχει τρεις συγκεκριμένες διαστάσεις.
Η πρώτη είναι η γλώσσα. Η προφορική έκφραση, όπως και η γραφή
(ανεξάρτητα της ορθογραφίας). Γραφή που να αποτυπώνει τα λεγόμενα, όπως
το επέβαλε η βενετική νομοθεσία για τις διαθήκες και τα συμβόλαια.
Σε σημερινά ελληνικά έγραφαν στο Αιγαίο και στα Ιόνια από το 1500, και
στρωτή είναι η γλώσσα στην οποία μεταφράζονταν τα τουρκικά κείμενα στα δίγλωσσα Ημερολόγια του Αρχιπελάγους,> Η δεύτερη διάσταση της ελληνικότητας είναι η συλλογική μνήμη. Καίριο
τμήμα της συλλογικής αυτής μνήμης είναι τα διαχρονικά τοπωνύμια. Τόσο στο
Αιγαίο όσο και στα μέρη της Βόνιτσας, στα δυτικά μας σύνορα από το 1700 ως
το 1860, τα ιστορικά τεκμήρια που δημοσιεύουμε δείχνουν πως τα τοπωνύμια,
πολλές φορές ακόμα και «πατήματα». Είναι και σήμερα γνωστά, παρ’ όλο το
πέρασμα του χρόνου. Διάφορα άλλα αρχεία που δημοσιεύσαμε το 2017,
πιστοποιούν πως τα τοπωνύμια παραμένουν γνωστά και σταθερά, από το 1500
ή το 1650, και είναι τοπωνύμια ελληνικά (με την γραμματική τους : του, το,
στου, στο, αποπάνω, αποκάτω, αποκείθες). Αυτό, παγκοσμίως, αποτελεί ένδειξη
εντοπιότητας. Άλλο κομμάτι της συλλογικής μνήμης είναι τα οικογενειακά
ονόματα. Τόσο τα ιστορικά κείμενα της Βόνιτσας, όσο και οι κατάλογοι των
«αρχόντων» που συμμετείχαν στη διοίκηση των νησιών του Αιγαίου το 1883-84,
αναφέρουν ονόματα οικογενειών και γνωστές σήμερα οικογένειες με παλιές,
συχνά πολύ παλιές ρίζες.> Η Τρίτη διάσταση της ελληνικότητας πιστοποιείται από τη συλλογική
βούληση. Βούληση της πλειοψηφίας, ανεξάρτητα κοινωνικής θέσης, και όχι
μειοψηφιών που αντιπροσωπεύουν έξωθεν εξουσίες και γεωπολιτικούς
συσχετισμούς δυνάμεων. Παρ’ όλα όσα γράφονται, συλλογική υπήρξε η
βούληση όλων όσων προετοίμασαν και συμμετείχαν στην εθνεγερσία.
Χρησιμοποιήσαμε, για να το δείξουμε, δημοσιευμένες (τώρα και στο διαδίκτυο)
πηγές, εφημερίδες της εποχής, αναφορές προξένων και μυστικών αστυνομικών
υπηρεσιών, όπως και τα αρχεία Αλή πασά, Καποδίστρια, Μέτερνιχ, Ιγνάτιου
Ουγγροβλαχίας, τα British and Foreign Papers, κ.α.. Ουσιαστικές είναι επίσης οι
μαρτυρίες πολλών απομνημονευμάτων ξένων, όπως και τα βιβλία των Άγγλων
που πήγαν επί τόπου το 1830 για να εξετάσουν την κατάσταση στα
διαμφισβητούμενα σύνορα της Ακαρνανίας και του Αμβρακικού.
Συλλογική βούληση ελληνικότητας είχαν τόσο οι δίγλωσσοι Υδραίοι, όλα τα
πλοία των οποίων είχαν αρχαία ελληνικά ονόματα (ήξεραν και τον Αμεινοκλή),
όπως και τα παλληκάρια του Γιώργου Τζόγκα που πρωτοστάτησαν στον Αγώνα,
στην Βόνιτσα, που προέρχονταν από τα Βλαχοχώρια της Τριχωνίδας και της
Ακαρνανίας. Δείγμα συλλογικής βούλησης, τέλος, αποτελεί η προσπάθεια
διάδοσης της σχολικής παιδείας, με την αρωγή τόσο των «ευεργετών», όσο και
της εκκλησίας. Ήδη από το 1872 διαβάζουμε πως ήταν πλήρες το δίκτυο των
ελληνικών εκπαιδευτηρίων στα νησιά μας, σε διαχρονική συνέχεια της πολιτικής
της Εταιρείας των Φιλομούσων, που ξεκίνησε ο Καποδίστριας το 1815, επτά
χρόνια μετά την ιστορική σύναξη των κλεφταρματολών στο Μαγεμένο της
Λευκάδας το 1808.Οδός Ακαδημίας 48 και Σίνα (Είσοδος από Οδό Ακαδημίας)
Παρακολούθηση Δωρεάν – Προσέλευση – Εγγραφές 6μμ – 6.45μμ
Θα χορηγηθεί πιστοποίηση παρακολούθησης Παρακαλείστε να ενημερώσετε για την παρουσία σας
3 ημέρας προ της Ημερίδας:
Τηλ 6932 223 302 κ. Μανώλη
ή/και e-mail: ellada.2017.2018@gmail.com
