- Να έχει η κόρη μου 3 πτυχία και να δουλεύει ταμίας σε supermarket; Είναι κράτος αυτό;
-Όχι δεν είναι κράτος. Διότι κανένα σοβαρό κράτος δεν σπαταλά τόσους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους. Αλήθεια, ποια είναι τα πτυχία της κόρης σας;
- Το πρώτο Κοινωνιολογίας, το δεύτερο Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού και έκανε και μεταπτυχιακό στην Ιστορία της Τέχνης.
-
Με το πτυχίο Επικοινωνίας γιατί δεν ψάχνει δουλειά σε κάποιο ΜΜΕ;
-
Έψαξε. Τη θέλουν να δουλεύει τζάμπα για εξάσκηση, λένε.
-
Και τι δουλειά περιμένατε να βρει με αυτά τα πτυχία;
-
Έ, κάποια ανάλογη, σοβαρή.
-
Δηλαδή;
-
Σε ένα ίδρυμα, σε έναν οργανισμό…
-
Ξέρετε πόσοι άλλοι έχουν ίδια ή παρόμοια πτυχία;
-
Όχι.
-
Καμμιά εξηνταριά χιλιάδες. Υπάρχουν τόσα ιδρύματα και οργανισμοί;
-
Χμμμ…
-
Αυτό δεν το σκεφτήκατε εσείς και η κόρη σας πριν επιλέξει το τι θα σπουδάσει, δηλαδή το ποιες θα είναι οι επαγγελματικές της προοπτικές;
-
Έ, είπαμε να πάρει πρώτα ένα χαρτί και μετά κάτι θα προκύψει.
-
Την πιθανότητα να μην προκύψει την σκεφθήκατε;
-
Έ τόσα παιδιά βολεύονται, το δικό μου γιατί όχι;
-
Διότι όταν οι θέσεις εργασίας στον τομέα των σπουδών της είναι 50 και οι σχετικοί “χαρτούχοι” είναι 60.000, οι 59.950 θα δουλέψουν κάπου αλλού ή θα είναι άνεργοι. Είναι τόσο απλό.
-
Να, αυτά λέτε και δεν σας ψηφίζει κανένας.
via Thanos Tzimeros
