Πάρκινγκ, ξεραμένα δέντρα, λεηλατημένα φωτοβολταικά φώτα που δε λειτούργησαν ποτέ πλήρως, λάσπες και τσιμέντο να γίνει. Δεν βρίσκω άλλη περιγραφή γι αυτό που όλοι βλέπουμε στα μπαζώματα του Αγίου Νικολάου, μια περιοχή που ακόμα πολλοί αναρωτιώνται γιατί έπρεπε να μπαζωθεί και σε τι ενοχλούσε η θάλασσα και η αμμουδιά.
‘Εχει σημασία να πούμε ότι η περιοχή των μπαζωμάτων και η γενικότερη περιοχή της Ποσειδωνίας μετά τη βυθιζόμενη γέφυρα, αποτελεί μία είσοδο στη πόλη της Κορίνθου για επισκέπτες που έρχονται από το Λουτράκι. Δεν καμαρώνεις κιόλας με τις πρώτες εικόνες της Κορίνθου ένα χιλιόμετρο μετά το καζίνο και λίγα μέτρα μετά τις μαγευτικές εικόνες του Ισθμού.
Λίγο παρακάτω ένα κλειστό στρατόπεδο στην περιοχή του οποίου, αφού σκαρώθηκαν διάφορα πολεοδομικά σχεδιαστικά μαγειρέματα, κάποτε περιμέναμε να γίνει κτίριο Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με διαδικασίες ΣΔΙΤ. Ένα εγχείρημα που επίσης απασχόλησε την ταλαίπωρη πρωτεύουσα του Νομού.
Μία περιοχή των αντιθέσεων από την οποία κρατάω τις μαγευτικές καλοκαιρινές εικόνες της αναξιοποίητης παραλίας που τα σούρουπα σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι κάπου καλύτερα από τη Σαντορίνη, αρκεί να κοιτάς μόνο προς τη θάλασσα.Τι και αν η πόλη έχει γυρίσει την πλάτη της στη θάλασσα…
Είναι μία περιοχή που ποτέ δεν αφήνει αδιάφορες τις αισθήσεις και παράγει σκέψεις πλην όμως θέλει δύναμη να προσπερνάς την οργή που προκαλεί το τσιμέντο, η πλεονεξία και η αδιαφορία.
Η φύση έχει υπάρξει γενναιόδωρη σε αυτή τη πόλη, όχι η κάλπη.
Θ.Τ
